Kiedy wykonać diagnozę i rozwój psychoruchowy dziecka?

  • Zawsze kiedy Rodzica coś niepokoi
  • W przypadku ciężkiego porodu (powikłanego) – m.in. zatrucie ciążowe, nadciśnienie, choroby tarczycy u matki, cukrzyca ciążowa, przedwczesny poród.
  • W przypadku tzw. „spokojnego dziecka” – kiedy niemowlę nie sygnalizuje swoich potrzeb, leży długo w jednym miejscu bez bodźców, nie denerwuje się kiedy upadnie mu zabawka, jest mu wszystko jedno czy ma zabawkę czy nie ma, może godzinami leżeć w foteliku, nie domaga się zabawek, nie inicjuje sam ruchu, nie zaczyna sam aktywności, nie poszukuje bodźców (zabawek, źródła dźwięku, itp.)
Rehabilitacja niemowląt Olsztyn

Diagnoza – na czym polega, jak wygląda i przebiega?

Dziecko obserwowane jest przez terapeutę od momentu wejścia do gabinetu. Ocenianie jest jak się zachowuje podczas rozbierania, jak reaguje na nowe otoczenie, na obcych, w jakiej relacji jest z mamą. Obserwowane jest zachowanie spontaniczne w różnych pozycjach ciała: w leżeniu na plecach, w leżeniu na brzuchu, jeśli dziecko jest starsze to w siedzeniu, pełzaniu, czworakowaniu, chodzeniu.

Maluch poddawany jest ocenie (0-12 miesiąc życia) – 7 reakcji ułożeniowych wg Vojty.

  • Reakcja trakcji.
  • Reakcja Landau’a.
  • Reakcja zawieszenia pachowego.
  • Reakcja wychylenia bocznego wg Vojty.
  • Reakcja zawieszenia poziomego.
  • Reakcja zawieszenia pionowego (Peiper/Isbert).
  • Reakcja zawieszania pionowego (Collis).

Jak przygotować się do badania?

  • Dziecko musi być wyspane, nakarmione (45 minut przed badaniem dziecko nie powinno jeść).
  • Dziecko nie powinno być badane po szczepieniu (trzeba poczekać 3 dni).
  • Powinno być tydzień po chorobie wirusowej lub bakteryjnej.
  • Nie może być chore.

Co powinno niepokoić w rozwoju dziecka?

Dziecko 0-3 miesiąc
Dziecko 4-6 miesiąc
Dziecko 7-9 miesiąc
Dziecko 10-18 miesiąc

Dziecko 0-3 miesiąc

  • Dziecko zawsze ma głowę ułożoną w jedną stronę.
  • Trudno przystawić je do piersi.
  • W leżeniu na brzuchu długo trzyma główkę nad podłożem, tzw. silne dziecko.
  • Nie wkłada rąk do buzi.
  • Nie podnosi rąk i nóg w leżeniu na plecach.
  • Mało pracuje nogami, nogi biernie leżą w leżeniu na plecach.
  • Często ulewa.
  • Gdy leży na brzuchu często płacze, unika tej pozycji, nie lubi jej.
  • Gdy leży na brzuchu upada na jedną stronę.
  • Przy ubieraniu i higienie trudno podnieść mu ręce do góry.
  • Ma zaczerwienienie skóry na szyi i po pachami.
  • Ma niespokojny sen, często gwałtownie się wybudza.
  • Ma drżenia kończyn.
  • W leżeniu na plecach odgina głowę do tyłu, jakby czegoś szukało za sobą.
  • Przy zmianie pieluchy prostuje nogi, ciężko ją włożyć.
  • Ma otwartą buzię, język wystaje z jamy ustnej.

Dziecko 4-6 miesiąc

  • Nie obraca się z pleców na boki lub obraca się tylko w jedną stronę.
  • W leżeniu na plecach nie da się podnieść swobodnie jego ręki do góry, maluch stawia opór.
  • Dziecko bawiąc się na plecach grzechotką prostuje nogi.
  • Pręży się, pcha główkę w podłoże w różnych pozycjach.
  • Słabo trzyma głowę, kiedy jest trzymane na rękach opada mu głowa, w pozycji na brzuchu nie dźwiga głowy.
  • Nie chwyta zabawek.
  • Nie łapie nóg.
  • W 6 miesiącu nie obraca się z pleców na brzuch.
  • W leżeniu na brzuchu ręce uciekają do tyłu.
  • Wygląda jakby nie miało szyi, głowa jest schowana w barkach.

Dziecko 7-9 miesiąc

  • W leżeniu na brzuchu nie obraca się wokół własnej osi albo tylko w jedną stronę.
  • Brak obrotu z brzucha na plecy.
  • W leżeniu na brzuchu dziecko nie jest w stanie podeprzeć się na wyprostowanych kończynach górnych lub prostuje w tej pozycji kończyny górne, ale ma zaciśnięte dłonie.
  • Jak siedzi w foteliku lub leżaczku to zawsze przechyla się, „marszczy się „ po jednej stronie.
  • Nie przyjmuje pozycji czworaczej.
  • Jeździ na „pupie”.
  • W czasie pełzania nie pełza naprzemiennie (poprawne pełzanie jest naprzemienne, ręka lewa – noga prawa, ręka prawa – noga lewa).
  • W czasie czworakowania stopy są na zewnątrz lub jedna stopa.
  • Gdy samodzielnie siedzi zawsze ma zgarbione, okrągłe plecy.
  • W siadzie zawsze ma zgiętą w kolanie jedną nogę.
  • Gdy siedzi upada do tyłu, na boki, nie kontroluje tego upadku i nie chowa głowy.
  • Nie próbuje wstawać, podciągać się (w łóżeczku, przy meblach).
  • W siadzie skośnym zawsze siedzi na jedną stronę.
  • W pozycji siedzącej, w czworakowaniu ma stale otwartą buzię oraz ślinotok.

Dziecko 10-18 miesiąc

  • Nie próbuje chodzić bokiem, przy meblach, przy łóżku.
  • Nie próbuje podciągać nóg przy meblach, łóżku – jakby chciało na nie wejść.
  • Gdy stoi kostki wewnętrzne na stopach uciekają mu do środka.
  • Przy chodzeniu potyka się o własne stopy, w jednej nodze lub dwóch stopach jego palce kierują się do środka („nogi/stopy idą do środka i dziecko się potyka”).
  • Gdy upada nie asekuruje się, nie wysuwa rąk do przodu.
  • Jak stoi nie dociąża pięt, stoi na palcach.
  • Chodzi na palcach pochylone do przodu.
  • Ma tzw. „głośny chód” – dziecko głośno uderza stopami o podłoże.
  • Dziecko ciągnie nogi, nie podnosi nóg, szura nogami.
  • Dziecko upada bez żadnej przeszkody na drodze, potyka się o własne nogi.

Program Wczesnego Wspomagania Rozwoju

Skierowany jest do dzieci u których wykryto niepełnosprawność, a nie podjęły jeszcze nauki w szkole. Program jest realizowany BEZPŁATNIE.